സൗഹൃദം....
പ്രണയത്തേക്കാള്‍ വിലയുള്ള സൗഹൃദം .ഒരാള്‍ക്ക് മറ്റൊരാളെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത സൗഹൃദം .അതായിരുനൂ ജീവനും ജീവയും ...ഒരു ഞെട്ടില്‍ വിരിഞ്ഞ രണ്ടു പൂക്കള്‍ .ഒരാളെ പിരിഞ്ഞു മറ്റൊരാളെ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല .ഇണകുരിവികള്‍ നാണിച്ചു പോകുന്ന സൗഹൃദം.സ്വയം പാറി നടകേണ്ട സമയത്ത് .... അവന്‍ .. അവള്‍ക്കു വേണ്ടി. അവള്‍ തനിച്ചകരുതല്ലോ .തന്നോടപ്പം പറക്കാന്‍ അവള്കാവില്ല ല്ലോ .വിധിയുടെ വൈകൃതം .എത്ര നാള്‍ .. അവള്‍ക്കുവേണ്ടി ...താന്‍ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ലോകം കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം മാറ്റി വക്കും .ഒരു ദിവസം പോകണം ... അവളെ തനിച്ചാക്കി ..
അവള്‍ ഉറങ്ങട്ടെ ജീവന്‍ കാത്തിരുന്നൂ .
അവള്‍ ഉറങ്ങട്ടെ ജീവന്‍ കാത്തിരുന്നൂ .
അവള്‍ ഉണരും മുന്‍പേ വരണം ... വന്നില്ലേല്‍ .ഒഹ് ....ഓര്‍ത്തിട്ടു .അങ്ങനെ ആ ദിവസം വന്നെത്തി ....ഇന്ന് വാവ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നൂ .. നല്ല കൂരിരുട്ടു .നല്ല മഴയും ഉണ്ട് ...കാറ്റടിച്ചു വിളകെല്ലാം അണിഞ്ഞു പോയി .പാവം ജീവ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ് ..
കടുത്ത പനി ആയിരുന്നൂ അവള്‍ക്കു ...ഇന്നലെ വരെ പനിച്ചു കിടന്നിരുന്നൂ പാവം .ഇന്നല്‍പ്പം കുറവുണ്ടെന്ന് തോനുന്നൂ ...നല്ല മയക്കം ..
ഇത്രയും നേരം ഞാന്‍ കൂട്ടിരുന്നൂ .ജീവന്‍ അവളെയൊന്നു തഴുകി .പാവം എത്ര നാളായി തന്റെ കൂടെ അവള്‍ ഉറങ്ങട്ടെ ...ഉണരാന്‍ സമയം എടുക്കും ...പെട്ടെന്ന് തിരികെ വരാം .. കുന്നിന്‍ മകളില്‍ നിന്നും ആദ്യമായിട്ടാ തന്‍ പുറത്തു ഇറങ്ങുന്നത് .ആ മഴയിലും അവന്‍ നടന്നൂ .... പുതിയൊരു ലോകത്തേക്ക് ..കള കള .. ഒഴുകുന്ന പുഴ .പാറി നടക്കുന്ന ... പറവകള്‍ ...തനിക്കും പറക്കണം .. അവന്‍ മേലേക്ക് ഉയര്‍ന്നു ..ചെറിയ ചെറിയ ... മരങ്ങള്‍ ...വീണ്ടും .. വീണ്ടും ... അവന്‍ മുകളിക്ക്‌ കുതിച്ചു .ഹ എന്ത് രസം .വീണ്ടും ഉയരങ്ങളിലേക്ക് .വന്‍ വാകയും .... റബ്ബര്‍ മരങ്ങളും ....അവന്‍ കീഴടക്കി ..ഒരു ഹരം തന്നെ ആയിരുന്നൂ ...ഈ പറക്കല്‍ഇടക്കൊരു .. തലകീഴായി ...താഴേക്ക്‌ വീണ്ടും ..ജീവന്‍ ആഘോഷിക്കുക ആയിരുന്നൂ .....അവന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ലാ ..സ്വന്ത്രയത്തിന്റെ ... സന്തോഷത്തിന്റെ ഈ പുതിയ ലോകം അവനു നന്നേ ബോധിച്ചു .ജീവ ഒന്ന് ഞെട്ടിയോ !എന്തോ സംഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നത് പോലെ ..ശ്വാസം എടുക്കാന്‍ പോലും പറ്റുന്നില്ലാ ...അവള്‍ അലറ്വിളിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ....ജീവ .ന്‍...........ആ രണ്ടു വാക്കുകള്‍ മാത്രം പുറത്തു വന്നൂ ....പിന്നെ നിശബ്ദ്ധം .ഇളം തെന്നല്‍ അവളുടെ നൊബരം മനസ്സിലാക്കിയോ ?അവര്‍ അവളുടെ വാക്കുകള്‍ .. .ഒപ്പിയെടുത്തൂ .പാവം ജീവന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല ,,,അവന്‍ തന്റെ കൂടുകാരിയെ മറന്നുവോ ?ഇല്ല ... അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞൂ ..തന്റെ മിത്രത്തിന്റെ ഗന്ധം ...ഇളം തെന്നലില്‍ .അവന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി ..സമയം കടന്നു പോയത് അറിഞ്ഞില്ലാ ...ജീവന്‍ ആഞ്ഞു തുഴഞ്ഞൂ ..ഈ കൊടും തണുപ്പിലും .ശക്തമായ മിന്നലും അവന്‍ അറിഞ്ഞതെ ഇല്ലാ .മനസ്സില്‍ ഒന്ന് മാത്രം ....ജീവ ... തന്റെ കൂട്ടുകാരി അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പ്രകാശ കിരണങ്ങള്‍കിടയിലൂടെ അവന്‍ ഊര്‍ന്നു ഇറങ്ങി ..എന്താ ഒരാള്‍കൂട്ടം ... വീട്ടു മുറ്റത്ത്..ആരോ കിടന്നു അലറി കരയുന്നൂ ..ജീവയുടെ അമ്മ ആണെന്ന് തോനുന്നൂ ...തിങ്ങി നിറഞ്ഞ ആള്കൂട്ടതിനിടയില്‍ കൂടി അവന്‍ കണ്ടൂ ജീവയെ ...ഒരു മാലാഖയെ പോലെ ...വെള്ളപ്പൂക്കള്‍ പൊതിഞ്ഞു ...പുഞ്ചിരിയോടെ ...കണ്ണടച്ചു ഉറങ്ങനൂ ജീവാ .എടുക്കാം പള്ളിയിലോട്ട് ...ശബ്ദ്ദം ജീവനെ തട്ടി ഉണര്‍ത്തി ..ജീവന്‍ നിന്ന് വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...യഥാര്‍ത്ഥ്യം അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞൂ .തന്‍ ഇത്തിരി നേരെത്തെ എത്തിയിരുനെങ്കില്‍ .പാവം ജീവ പോകില്ലയിരുന്നൂ തന്നെ വിട്ടു ...എന്നേക്കു മായി .ജീവന്‍ ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക് അവള്‍ യാത്ര ആയി ..
കടുത്ത പനി ആയിരുന്നൂ അവള്‍ക്കു ...ഇന്നലെ വരെ പനിച്ചു കിടന്നിരുന്നൂ പാവം .ഇന്നല്‍പ്പം കുറവുണ്ടെന്ന് തോനുന്നൂ ...നല്ല മയക്കം ..
ഇത്രയും നേരം ഞാന്‍ കൂട്ടിരുന്നൂ .ജീവന്‍ അവളെയൊന്നു തഴുകി .പാവം എത്ര നാളായി തന്റെ കൂടെ അവള്‍ ഉറങ്ങട്ടെ ...ഉണരാന്‍ സമയം എടുക്കും ...പെട്ടെന്ന് തിരികെ വരാം .. കുന്നിന്‍ മകളില്‍ നിന്നും ആദ്യമായിട്ടാ തന്‍ പുറത്തു ഇറങ്ങുന്നത് .ആ മഴയിലും അവന്‍ നടന്നൂ .... പുതിയൊരു ലോകത്തേക്ക് ..കള കള .. ഒഴുകുന്ന പുഴ .പാറി നടക്കുന്ന ... പറവകള്‍ ...തനിക്കും പറക്കണം .. അവന്‍ മേലേക്ക് ഉയര്‍ന്നു ..ചെറിയ ചെറിയ ... മരങ്ങള്‍ ...വീണ്ടും .. വീണ്ടും ... അവന്‍ മുകളിക്ക്‌ കുതിച്ചു .ഹ എന്ത് രസം .വീണ്ടും ഉയരങ്ങളിലേക്ക് .വന്‍ വാകയും .... റബ്ബര്‍ മരങ്ങളും ....അവന്‍ കീഴടക്കി ..ഒരു ഹരം തന്നെ ആയിരുന്നൂ ...ഈ പറക്കല്‍ഇടക്കൊരു .. തലകീഴായി ...താഴേക്ക്‌ വീണ്ടും ..ജീവന്‍ ആഘോഷിക്കുക ആയിരുന്നൂ .....അവന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ലാ ..സ്വന്ത്രയത്തിന്റെ ... സന്തോഷത്തിന്റെ ഈ പുതിയ ലോകം അവനു നന്നേ ബോധിച്ചു .ജീവ ഒന്ന് ഞെട്ടിയോ !എന്തോ സംഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നത് പോലെ ..ശ്വാസം എടുക്കാന്‍ പോലും പറ്റുന്നില്ലാ ...അവള്‍ അലറ്വിളിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ....ജീവ .ന്‍...........ആ രണ്ടു വാക്കുകള്‍ മാത്രം പുറത്തു വന്നൂ ....പിന്നെ നിശബ്ദ്ധം .ഇളം തെന്നല്‍ അവളുടെ നൊബരം മനസ്സിലാക്കിയോ ?അവര്‍ അവളുടെ വാക്കുകള്‍ .. .ഒപ്പിയെടുത്തൂ .പാവം ജീവന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല ,,,അവന്‍ തന്റെ കൂടുകാരിയെ മറന്നുവോ ?ഇല്ല ... അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞൂ ..തന്റെ മിത്രത്തിന്റെ ഗന്ധം ...ഇളം തെന്നലില്‍ .അവന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി ..സമയം കടന്നു പോയത് അറിഞ്ഞില്ലാ ...ജീവന്‍ ആഞ്ഞു തുഴഞ്ഞൂ ..ഈ കൊടും തണുപ്പിലും .ശക്തമായ മിന്നലും അവന്‍ അറിഞ്ഞതെ ഇല്ലാ .മനസ്സില്‍ ഒന്ന് മാത്രം ....ജീവ ... തന്റെ കൂട്ടുകാരി അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പ്രകാശ കിരണങ്ങള്‍കിടയിലൂടെ അവന്‍ ഊര്‍ന്നു ഇറങ്ങി ..എന്താ ഒരാള്‍കൂട്ടം ... വീട്ടു മുറ്റത്ത്..ആരോ കിടന്നു അലറി കരയുന്നൂ ..ജീവയുടെ അമ്മ ആണെന്ന് തോനുന്നൂ ...തിങ്ങി നിറഞ്ഞ ആള്കൂട്ടതിനിടയില്‍ കൂടി അവന്‍ കണ്ടൂ ജീവയെ ...ഒരു മാലാഖയെ പോലെ ...വെള്ളപ്പൂക്കള്‍ പൊതിഞ്ഞു ...പുഞ്ചിരിയോടെ ...കണ്ണടച്ചു ഉറങ്ങനൂ ജീവാ .എടുക്കാം പള്ളിയിലോട്ട് ...ശബ്ദ്ദം ജീവനെ തട്ടി ഉണര്‍ത്തി ..ജീവന്‍ നിന്ന് വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...യഥാര്‍ത്ഥ്യം അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞൂ .തന്‍ ഇത്തിരി നേരെത്തെ എത്തിയിരുനെങ്കില്‍ .പാവം ജീവ പോകില്ലയിരുന്നൂ തന്നെ വിട്ടു ...എന്നേക്കു മായി .ജീവന്‍ ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക് അവള്‍ യാത്ര ആയി ..
No comments:
Post a Comment